Αγαπητέ αναγνώστη
Το blog αυτό ξεκίνησε ένα ζεστό μεσημέρι του Ιουνίου του 2007, κάπου στην Αθήνα. Όπως και η καθημερινότητα του συντάκτη του, πέρασε από διάφορες φάσεις, ακόμα και από φάση εγκατάληψης, αλλά πάντα ισχύει ότι όταν ανεβάζεις κάτι στο διαδίκτυο αυτό παραμένει εκεί για πάντα, έτσι για να σου θυμίζει καταστάσεις, ιστορίες, να λειτουργεί λίγο σαν παλιό ημερολόγιο, αλλά και να σε «τσιγκλάει» να ασχοληθείς ξανά.
Αν βρέθηκες τυχαία σε αυτό το blog και περιμένεις κάτι τρομερά σοβαρό, λυπάμαι αλλά θα σε απογοητεύσω. Η ζωή μου ήταν και είναι αρκετά σοβαρή για να αντιμετωπίσω αυτό το blog στα πολύ σοβαρά. Όχι ότι ενίοτε δεν θα γράφω και για λίγο πιο σοβαρά θέματα, αλλά νομίζω πως μια μικρή δόση ελαφρότητας δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Αν λοιπόν δεν σε ενδιαφέρουν η μουσική, ο κινηματογράφος, τα όμορφα σώματα (που τιμήθηκαν ιδιαίτερα στο παρελθόν) και διάφορα πιθανά trivia της επικαιρότητας και μή, καλύτερα να κλείσεις αμέσως αυτό το παράθυρο και να μεταβείς σε ένα άλλο blog που μπορεί να ασχολείται με πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα, όπως την εκτροφή αρπακτικών καβουριών, τρόπους μαγειρέματος γλυκοπατάτας με σαλιγκάρια, διάσημα χτενίσματα για ιπποδρομίες, συμβουλές καθαριότητας για ημιυπόγειες αποθήκες, ασκήσεις γιόγκα για αμφιδέξια άτομα κ.α.
Είναι δυστυχώς ιερό καθήκον μου να γεμίσω αυτό το blog με ιστορίες που θα εκνευρίσουν τους βαθιά σκεπτόμενους ανθρώπους, αλλά εσύ μπορείς να περάσεις το χρόνο σου με κάτι πιο εύπεπτο, όπως το να φάς λίγο λάχανο ή να το προσφέρεις σε κάποιον άλλον να το φάει.
The Sinless Life of an Impressed Guy 